Evangeliegemeente de Deur Arnhem (ABRvS 31-10-2001, ECLI:NL:RVS:2001:AE0242)

Feiten

I.c. gaat het om een zaak tussen de Stichting Beheer Evangeliegemeente "De Deur" (appellante) en de burgemeester en wethouders van Arnhem. De stichting gebruikte een pand als ruimte voor het houden van evangelische diensten. Bij besluit van 9 juli 1996 hebben burgemeester en wethouders van Arnhem de stichting onder oplegging van een dwangsom gelast om binnen 3 maanden het gebruik hiervan te beëindigen.

Op het perceel waar het pand was gevestigd gold op grond van het bestemmingsplan de bestemming "Handel en nijverheid". Het was dan ook verboden om dit voor andere doeleinden te gebruiken. Het gebruik van het pand voor het houden van evangelische diensten was dus in strijd met deze bepaling waardoor B&W bevoegd waren om handhavend op te treden. Volgens de stichting was de handhaving van het bestemmingsplan echter in strijd met het in art. 6 van de Grondwet neergelegde recht van een ieder zijn godsdienst of levensovertuiging individueel of in gemeenschap met anderen vrij te belijden.

ABRvS

De Afdeling was net als de rechtbank van mening dat geen sprake was van schending van art. 6 Grondwet. Artikel 6 GW brengt met zich mee dat degenen die het daarin neergelegde recht uitoefenen daarbij onderworpen zijn aan o.a. de bepalingen die in algemene zin zijn gesteld in het belang van de ruimtelijke ordening. Het bestemmingsplan dient ter bescherming van de belangen van de ruimtelijke ordening. Daarnaast zijn evangelische diensten op andere plaatsen in de gemeente wel toegelaten. Dat andere beschikbare panden te duur zouden zijn, wil niet zeggen dat het grondrecht van de stichting onmogelijk wordt gemaakt. Er geldt geen plicht voor B&W om een passend alternatief te bieden.

Alleen in bijzondere gevallen kan van het bestuursorgaan worden verlangd dat het afziet van handhavend optreden tegen de illegale situatie. Het betrokken bestemmingsplan heeft geen relevante vrijstellingsbepalingen en er zijn ook geen voornemens om het bestemmingsplan te herzien. Legalisering van het gewraakte gebruik lag dus niet in de rede. De Afdeling stelt ook dat de rechtbank terecht heeft geconcludeerd dat er geen strijd was met het gelijkheidsbeginsel of willekeur. Het feit dat de stichting aanvoert dat haar activiteiten niet leiden tot overlast voor de omgeving betekent ook niet dat sprake is van een bijzonder geval.

Kern

Een religieuze stichting wilde gebruik blijven maken van een pand in een gebied waar het bestemmingsplan "Handel en nijverheid" gold. De Afdeling komt tot de conclusie dat er geen sprake is van een schending van de godsdienstvrijheid omdat er andere opties ter beschikking stonden aan de stichting. Daarnaast is er geen reden om af te zien van handhavend optreden door B&W omdat legalisering op korte termijn niet voorzien was, en omdat er geen strijd was met het gelijkheidsbeginsel dan wel willekeur.