Feiten

I.c. gaat het om een geding tussen appellant en het college B&W van Maastricht. Bij besluit van 24 augustus 2007 heeft het college aan Fun2Bfit een last onder dwangsom opgelegd om met de bepalingen van het bestemmingsplan strijdig gebruik van de op 6 juli 2007 aan Fun2Bfit verleende vergunning als bedoeld in art. 3 van de Drank- en Horecawet, te voorkomen. Het college heeft het bezwaar van Fun2Bfit ongegrond verklaard. De rechtbank heeft het beroep hiertegen gegrond verklaard, dit besluit vernietigd en het college opgedragen een nieuw besluit te nemen. Het college heeft hierna het besluit van 24 augustus 2007 ingetrokken. Fun2Bfit heeft in zijn verzoek gesteld schade te hebben geleden als gevolg van het onrechtmatige besluit van 24 augustus 2007. Het college heeft dit verzoek afgewezen en gesteld dat het causale verband tussen het besluit van 24 augustus 2007, waarin een last onder dwangsom aan Fun2Bfit is opgelegd, en de gestelde schade ontbreekt. Fun2Bfit heeft daartegen bezwaar gemaakt. Bij brief heeft Fun2Bfit ingevolge artikel 3:94 BW medegedeeld dat de vordering op het college aan de appellant is gecedeerd. Bij besluit van 28 december 2011 heeft het college het bezwaar ongegrond verklaard. Het college stelt dat de door de appellant eerst in hoger beroep aangevoerde gronden buiten behandeling moeten worden gelaten op de grond dat de appellant deze gronden reeds in beroep had kunnen aanvoeren. Het door de appellant ingediende hoger beroep bevat geen nieuwe gronden, maar een aanvulling en nadere onderbouwing van eerder in beroep aangevoerde gronden. De appellant betoogt dat de rechtbank de nadere toelichting die hij ter zitting heeft gegeven ten onrechte niet in de beoordeling heeft betrokken.

ABRvS

Ook na afloop van de beroepstermijn kunnen nadere argumenten, gegevens of stukken, ter onderbouwing van een eerdere beroepsgrond worden ingediend, tenzij dat in strijd is met een goede procesorde. Dat is het geval, als de nadere argumenten of stukken verwijtbaar zodanig laat worden ingediend, dat de andere partijen worden belemmerd om daarop adequaat te reageren of de goede voortgang van de procedure daardoor anderszins wordt belemmerd. Eerst ter zitting van de rechtbank heeft de appellant zijn beroepsgronden nader toegelicht met niet eerder aangevoerde feiten. Het college heeft gesteld daarop niet adequaat te kunnen reageren. Gesteld noch gebleken is dat de appellant hetgeen hij ter zitting heeft aangevoerd niet ook tijdig voor de zitting van de rechtbank had kunnen inbrengen, zodat het college voldoende in de gelegenheid zou zijn gesteld hier adequaat op te reageren. Er bestaat dus geen grond om te oordelen dat de rechtbank onterecht heeft geoordeeld dat deze nadere argumenten wegens strijd met de goede procesorde buiten beschouwing moesten worden gelaten. Het betoog faalt.

De appellant betoogt dat het verzoek om schadevergoeding onterecht is afgewezen. Hij voert aan dat Fun2Bfit ten tijde van het besluit gereed was voor exploitatie. Bij besluit van 24 augustus 2007 heeft het college aan Fun2Bfit een last onder dwangsom van € 2.500 opgelegd per dag dat geconstateerd wordt dat horeca-activiteiten plaatsvinden vanuit de inrichting van Fun2Bfit. De last onder dwangsom ziet dus niet op de exploitatie van het fitnesscentrum. De gestelde schade die betrekking heeft op het niet kunnen exploiteren van het fitnesscentrum kan reeds daarom niet het gevolg zijn van de last onder dwangsom. Voorts laat het bestemmingsplan alleen onzelfstandige horeca toe, wat in het geval van Fun2Bfit betekent dat de horeca-activiteiten ondergeschikt zijn aan de exploitatie van het fitnesscentrum. Fun2Bfit exploiteerde in de betreffende periode, ondanks dat de last onder dwangsom daaraan niet in de weg stond, geen fitnesscentrum, zodat zij om die reden ook niet onzelfstandige horeca-activiteiten kon verrichten. De rechtbank heeft terecht geoordeeld dat het college juist heeft geoordeeld dat het causaal verband tussen de gestelde schade en het besluit van 24 augustus 2007 ontbreekt.